MET Café Het Anker als decor vertelt Ida dat ze hoofdzakelijk in haar living schildert, een atelier heeft ze niet. Academie heeft ze niet gevolgd. Ida schildert ook op doek met acryl. Als ze met iets groter bezig is kan ze terecht in het atelier van Tine Vereeck of bij Nestor De Clerck want van beiden heeft ze les gekregen. Nestor De Clerck is voor haar een kunstenaar voor wie ze oprechte bewondering koestert en bij wie ze veel kon opsteken.
Op mijn vraag hoe ze eraan begon, legt ze uit hoe ze op een bepaald moment ernstige gezondheidsproblemen kreeg, waardoor ze lange tijd niet kon werken. Om toch een bezigheid te hebben die ze aankon, legde ze zich toe om een van haar verborgen talenten, schilderen en met kleuren bezig zijn, te ontwikkelen.
Op haar smartphone toont ze mij een grote variatie aan kleurig beschilderde glazen die doen denken aan een bloemenweide. Die verkopen vlotjes op tentoonstellingen, in een galerie in Terneuzen en onder andere ook op de Markt in Lier. Daar vooral schijnt ze zich thuis te voelen. Ze legt uit hoe gezellig het daar wel is! Ik wil vragen of ze soms van die streek afkomstig is… haar accent doet er alleszins aan denken!
Momenteel woont ze in Stekene middenin de natuur waar ze rustig kan werken. Ze schildert ook op doek met olieverf. Trots toont ze mij ‘haar’ pauw en ‘haar’ olifanten en ‘haar’ hond, die spijtig genoeg heel ziek is op dit ogenblik. Ze reageert ietwat geëmotioneerd en vertelt erbij dat het de hond van haar man was die intussen overleden is…
Acrylverf lagen op elkaar
Op glas schilderen is een beetje speciaal, vertelt Ida. Dat doet ze met acrylverf met lagen op elkaar. Zo verkrijgt ze reliëf in haar motieven. Daarna wordt het glas in de oven geplaatst en de verf erop gebakken op ongeveer 180°. Bijna 20 jaar doet ze dat nu al met steeds meer passie en plezier.
Soms krijgt ze ook opdrachten. Bijvoorbeeld om een vaas te beschilderen als geschenk voor een jubileum of geboorte. Dat vooral, doet ze met veel overgave.
In de Kunstkring van Kemzeke geeft ze les aan kinderen in d’Oude School op woensdag namiddag en/of avond.
We rekenen af en verlaten Het Anker. Er staat inmiddels een flinke wind en een regenbui dreigt. We steken over om nog even tot aan het verzekeringskantoor aan de overkant van de Markt te gaan kijken naar ‘haar pauw’ die als blikvanger is geëxposeerd in de etalage. Dan neem ik afscheid van deze hartelijke vrouw, die gelukkig is met haar kunst.
