EEN met beuken omzoomde oprijlaan, aan de ingang een smeedijzeren hek met gemetselde zuilen en het embleem van ‘Haras de la vie’ , de paardenfokkerij van Eric Goossens en zijn echtgenote Barbara. Het doet me denken aan de begingeneriek van een film, het heeft iets groots dat eerbied afdwingt, langzaam de laan oprijden langs tot in de puntjes verzorgde weiden met de eerste paarden hier en daar verspreid in een open landschap.
Muppet, een ruige hond is de poortwachter met dienst. Eens die waker is opgesloten ontmoet ik Eric. Het verhaal begint in Drongen waar Eric vanaf de jaren 80 een tuincentrum uitbaatte tot hij op een gegeven moment zijn grootste passie is gaan volgen nl de paarden…
‘Ik ben opgegroeid met paarden. Mijn vader had ook zijn hart verloren aan de paarden maar had gewoon de tijd niet meer. We waren met vijf thuis en uiteindelijk kwam er toch thuis een pony en later toen we groter waren twee paarden. Toen ik echter in 1986 van start ging met een tuincentrum moesten de paarden tijdelijk wijken tot ik in 1995 opnieuw begon te rijden. In 2000 heb ik de knoop doorgehakt en besloot ik een paardenfokkerij te beginnen. Bij aanvang vonden mijn ouders het een zeer gewaagde onderneming maar ik geloofde er in, beet me vast en liet niet los.’
Solidariteit
‘In 2011 heb ik het tuincentrum vaarwel gezegd om in 2012, na een lange zoektocht naar de juiste terreinen hier op Koewacht in een voormalige nertsenkwekerij te belanden. De aanpak van de gronden was een hele onderneming, tonnen aarde zijn opgevoerd om de natte weiden te verhogen.
Er werd een piste aangelegd en stallen ingericht in de bestaande loods. Tot enkele jaren geleden woonden we in een afgeschermd deel van deze stallen.’
‘In 2012, 14 dagen voordat wij zouden verhuizen naar Koewacht, kreeg ik echter een container op mij waardoor ik van de ene dag op de andere in een rolstoel belandde. De impact was enorm, niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn vrouw, kind, ouders, broers en zussen was het een hele schok. Na zes maand revalidatie in het UZ hebben mijn vrouw en ik beslist om toch door te gaan. De eerste twee jaar waren zeer moeilijk maar de steun van mijn vrouw Barbara was onvoorwaardelijk, en hoewel ik een inwijkeling ben hier, was er veel solidariteit van de buurtbewoners. Omdat ik veel dingen niet meer zelf kon doen, werd er iemand halftijds aangenomen.’
Springpaarden
‘Haras de la Vie fokt uitsluitend springpaarden en jaarlijks worden hier 5 à 8 veulens geboren. De weg is echter lang. Een paard draagt 11 maand en het zadelmak maken gebeurt vanaf hun 3 jaar maar aangezien ikzelf niet meer kan rijden, opteren wij om ze als veulen te verkopen. Als ze echt goed zijn komen ze wel terug in de picture via de sport en maken ze meteen publiciteit voor onze fokkerij want ze hebben allen ‘de la Vie’ als suffix in hun naam.’
‘Onze paarden zitten over de hele wereld verspreid. Niet alleen in Europese landen maar ook Australië, Zuid-Amerika (onder andere. Peru, Chili, Colombia) waar ze dan met het vliegtuig worden heen gebracht. De eerste transactie met Rusland is nog door mijn vrouw Barbara gerealiseerd terwijl ik nog aan het revalideren was. Vooral door Corona is de handel via internet belangrijk geworden. Eénmaal heb ik een verkoop niet laten doorgaan omdat ik aanvoelde dat het veulen niet de goeie verzorging ging krijgen bij die klant. Geld kunnen neertellen is niet het belangrijkste hé!’
Snelcursus
Ik vraag Eric een snelcursus een goed paard herkennen… ‘Dat kan niet zomaar want het hangt af van heel veel factoren maar bij sommige veulens zie ik wel al heel vroeg dat het een ‘specialleke’ is, ééntje met ‘the spirit’ om goed te worden.
Heel veel hangt af van de verzorging en de opleiding en natuurlijk kan er altijd iets mis gaan zoals bijvoorbeeld kwetsuren.’
Soms wordt het me iets te ingewikkeld als het over nieuwe technieken van selectie en fokprogramma’s gaat maar wat ik wel heb onthouden van Eric:
‘Vanaf de opstart ben ik begonnen met goeie merries, je bouwt een kasteel niet op een slechte fundering. Nu is het een kwestie een sterke bloedlijn te behouden en steeds betere te selecteren op de juiste combinaties: sterkte, felheid, intelligentie, vermogen, differentiatie en de juiste match. België is niet voor niets de nummer één in dit vakgebied, wij zijn minder chauvinistisch en matchen de beste kwaliteiten uit paarden van onze eigen bodem met paarden uit onder meer Frankrijk en Duitsland.
Database
‘Al enige tijd zijn we met een ploeg van 15 man bezig met Hippomundo.com, een database waarin reeds 1.530.000 paarden met hun sportresultaten worden geregistreerd. Door officiële sportresultaten te koppelen aan het juiste paard kan je direct zien hoe goed een specifieke stam is want daar draait het immers om. Vorig jaar importeerden we bijvoorbeeld 810.000 resultaten, dit jaar zullen we het miljoen halen.’
Als ik tot besluit vraag naar zijn lievelingspaarden vertelt Eric met trots en liefde over Tuut Tuut, de ‘koningin’ van de fokkerij die al verschillende toppers heeft gegeven en wiens nakomelingen wereldwijd zeer gegeerd zijn. ‘Dat is het paard dat me op de kaart heeft gezet in de paardenwereld. En dan heb je hier nog Calinka de la Vie, een 22-jarige merrie. Die doe ik nooit weg, zij mag hier blijven tot haar laatste dag want daar heb ikzelf nog mee op jumping Mechelen gereden.’
Een korte rondleiding doet me genieten van de glanzende paardenlijven in de weiden en de dartelende veulens die zorgeloos met elkaar spelen.
Wedden dat er paarden in mijn dromen verschijnen vannacht?
