HET leven van Marcel De Zutter (77) leest als een spannende roman: de fietsstiel geleerd van zijn vader, de evolutie van gevulkaniseerde banden tot elektrische fietsen, verkoper van kachels, diepvriezers en wasmachines, benzinepomphouder midden in het dorp tot het niet meer mocht en nu nog elke dag actief in de fietsenwinkel van zijn zoon Ive en schoondochter Sylvie in de Dorpsstraat in Stekene. Een eerbetoon aan een icoon van de middenstand.
“Ik ben net terug van twee weken fietsvakantie in Turkije en binnenkort vertrek ik op fietsvakantie naar Spanje,” vertelt Marcel. Hoezo, ik dacht dat je fulltime werkte van 9u00 tot 17u00? “Ik heb toch recht op drie weken vakantie of niet soms?” De toon is gezet voor een amusant interview op de grote plateau.
Acht fietsenwinkels in Stekene
“Ik heb geen opleiding gehad, tot mijn 12 jaar naar school geweest, avondschool gedaan en gaan werken toen ik 14 was. Ik leerde de stiel van mijn vader Jozef die in 1943 een fietsenwinkel startte op de Polenlaan, nadien verhuisden we naar de Dorpsstraat waar nu de huidige winkel is. Als jonge kerel werkte ik al snel halve dagen mee, het waren drukke tijden, voor de rest hadden we geen personeel. In die periode waren er liefst 8 fietsenzaken in Stekene, ze verdienden allemaal hun boterham, maar nu resteren er nog drie. Stekene was eigenlijk te klein voor zoveel fietsenmakers. Ook mijn vader moest op zoek naar nieuwe inkomstenbronnen, hij startte met de verkoop van kachels en wasmachines.”
Het leven spaarde Marcel niet. “Mijn vrouw overleed toen ze 45 jaar was aan de gevolgen van lymfeklierkanker. Voor mij ook de aanleiding om nog enkel te focussen op fietsverkoop en –herstelling. Ik ben altijd alleen gebleven, zwarte sneeuw gezien, een eigen zaak en drie puberende kinderen, Kristof, Sofie en Ive. Het zijn fantastische kinderen, we zijn een close familie. Ik heb heel veel hulp gekregen van mijn schoonouders, ben ze ontzettend dankbaar. Tijdens de ziekte van mijn vrouw kwam schoonmoeder Lisette De Sutter alle dagen koken. Zo iets vergeet je nooit.”
Een handelsbeurs op de markt
Tijd voor zwart-wit foto’s. “Kijk, dat is een foto van mijn pa op een beurs in het Zomerhuis, dat was een soort tuinfeest, zeer druk bezocht. Hij nam ook telkens deel aan de handelsbeurs op de markt van Stekene. En hier een foto van mijn pa en ikzelf links op de foto voor onze winkel met de wielerploeg van Groene Leeuw met onder meer Tuur Decabooter, Noël Foré, Frans De Mulder en ploegbestuurder Berten De Kimpe. Mijn vader stond erop dat renners zich bij ons kwamen omkleden.”
Geen vergunning: pomp dicht na 46 jaar
In 1999 verdween een karakteristiek gezicht in Stekene, getuigt een artikel uit ‘Het Laatste Nieuws’ editie Waasland: ‘Geen vergunning: pomp dicht na 46 jaar.’ “Wij openden onze benzinepomp op 15 april 1953, het was de allereerste pomp in de ganse gemeente. Ik kreeg van de provincie geen nieuwe milieuvergunning meer voor mijn benzinepompen, ze voldeden niet aan de strenge reglementering en stonden bovendien te dicht bij de straat. Ach, hiermee verdween een stuk folklore, hier gebeurde alles met de bediening en bancontact bestond nog niet.”
Alles met de pen
“Elektrische fietsen zijn de belangrijkste ontwikkeling in ons vak de afgelopen jaren. Momenteel verkopen we 80% elektrische fietsen en amper nog 20% ‘klassieke’ fietsen. Het is een logische evolutie zeker voor mensen die volop willen genieten van een ondersteuning, de wind in de polders is niet min. Ik ben niet meer mee met het elektrische verhaal, ik heb het losgelaten, Ive neemt dit volledig voor zijn rekening. Bij elektrische fietsen gaat het grotendeels om het uitlezen van data op de computer, dat is niets voor mij. Ik deed mijn boekhouding zelf, maar altijd met de pen.”
Generatiewissel
De opvolging in de zaak kende een verrassende wending. “Wij dachten altijd dat onze jongste zoon Kristof, heel technisch geschoold, voorbestemd was om de familieonderneming verder te zetten, maar hij bouwde uiteindelijk zijn carrière elders uit. Ive, met een ICT opleiding, wilde in de zaak komen, volgde een opleiding aan de Londenschool in Antwerpen en leerde de stiel bij mij. Wij vullen mekaar perfect aan: Ive is een betere verkoper dan ikzelf, herstellingen zijn mijn ding.”
Vrijwilliger in het fietsmuseum
“Ik ben amper op reis geweest, vroeger nooit tijd gehad om te fietsen, de benzinepomp open tot zondagmiddag 13u00. Nu geniet ik van mountainbikeritten in het weekend, net zoals van de fietsvakanties in het Spaanse Andalusië met onder meer Stekenaar Guido Haentjens, William De Gendt en José De Cauwer. Voorts ben ik vrijwilliger in het Fietsmuseum in Klein-Sinaai, een tiental keer per jaar. Aan stoppen denk ik nog helemaal niet, laat me maar helpen in de zaak bij Ive en Sylvie. Ik voel me fit en het contact met de mensen kan ik niet missen. We zitten goed met de winkel, hebben onze handen vol, ik hang mijn fiets nog lang niet aan de haak.”
