DAVIDSFONDS, ‘Werk van de Akker’, muziekmaatschappij ‘Vrij & Blij’, Kerkfabriek Sint-Jacobus/Kemzeke, sportclub Roda, voetbalclub Klauwaerts, Turnkring Reynaert, oudercomité Chiro Juventa en Hermelinde… Het is moeilijk om een vereniging te vinden in Kemzeke waar Georges Van Dooren (90) niet aan de wieg van stond of zijn administratieve en logistieke ondersteuning bood. Een ode van Gazet Van Stekene aan een Kemzeeks monument.
Georges Van Dooren werd op 5 juni 1933 geboren in de slaapkamer boven café Sportpaleis in Elversele. In die kamer was, bij ontstentenis van een gemeentehuis, tot 1917 het gemeentesecretariaat gevestigd. Wellicht was dit een voorteken van zijn latere carrière. ‘Na mijn humaniora in het Sint-Willebrordusinstituut in Temse en het Sint-Jozefinstituut in Sint-Niklaas werkte ik enige tijd als bediende bij de steenbakkerij Scheerders Van Kerckhove in Sint-Niklaas. Na mijn legerdienst volgde ik bij het provinciebestuur van Oost-Vlaanderen het eerste en tweede jaar bestuurswetenschappen. Ik was nog enkele maanden aan de slag als klerk in de COO (Commissie van Openbare Onderstand, het latere OCMW). Toen er zich een vacature aandiende voor gemeentesecretaris in Kemzeke, aarzelde ik niet en kon er in september 1957 aan de slag. Met mijn 24 lentes was ik de jongste gemeentesecretaris van het land.’
Duivel-doet-al
‘In een kleine gemeente als Kemzeke was de secretaris een spilfiguur, een duivel-doet-al betrokken bij alle diensten en aangelegenheden: voorbereiden en notuleren van het schepencollege en de gemeenteraad, bestuurlijke en technische uitleg geven. Eén van mijn eerste opdrachten in Kemzeke was de uitbetaling van het achterstallig loon, de bijwedden, van het onderwijzend personeel zowel voor de jongens- als de meisjesschool. Het kader bestond toen uit twee halftijds bedienden, een veldwachter en een gemeentewerkman, niet te vergelijken met het huidig aantal medewerkers op de gemeentelijke diensten. Kort na de fusies van 1976 werd ik gemeentesecretaris van Stekene tot mijn pensioen op 1 januari 1998.’
Trek uw plan
‘Ik werd geconfronteerd met een heel wat grotere en complexere gemeente. Het meeste leer je door ervaring, op den duur krijg je de materie helemaal in de vingers. Regelmatige bijscholingen en onderrichtingen waren echt wel noodzakelijk. De maandelijkse vergaderingen met de gemeentesecretarissen in het Waasland, aangevuld met juristen, vond ik zeer nuttig. Meer middelen zorgden ervoor dat het aantal ambtenaren kon groeien. De wet op de Stedenbouw uit 1962 voorzag dan weer in meer regels rond verkavelingen en vergunningen, maar was ook vaak onderwerp van discussie. Af en toe werd niet zozeer de letter maar wel de geest van de wet toegepast. In mijn ogen moet een secretaris zich bescheiden opstellen, boven de partijen heen.’
Gebombardeerd tot secretaris
‘Culturele en sportieve verenigingen hebben mij altijd nauw aan het hart gelegen en daardoor werd er vaak op mij een beroep gedaan. In 1958 stond ik mee aan de wieg van het Davidsfonds in Kemzeke. Soms werd er ik ook ‘verplicht’ om een engagement op te nemen. Ik was eens met mijn vrouw Godelieve naar de kermis in Elversele getrokken. De volgende morgen kreeg ik de boodschap dat ik bij verstek benoemd was tot secretaris van het ‘Werk van de Akker’, wat ik trouwens met veel plezier heb gedaan. Vroeger vonden vergaderingen, zoals bij het Davidsfonds, nog thuis plaats bij één van de bestuursleden. Dat liep meestal uit tot in de nachtelijke uurtjes, want na het ’officiële’ gedeelte volgde er nog staartje met de nodige drank en gezellige gesprekken.’
Een speciale vermelding verdient ook de muzikale ‘loopbaan’ van Georges. ‘Op mijn zestiende trad ik in Elversele als bugelspeler toe tot de fanfare Sint-Ceciliakring. Na onze verhuis naar Kemzeke werd ik spelend lid van de fanfare ‘Vrij en Blij’ tot bij de ontbinding van deze muziekmaatschappij in 1969. Daarnaast was ik ook nog kort verbonden aan het kerkkoor in Kemzeke en voordien in Elversele, maar helaas vielen de repetities niet meer te combineren met mijn druk beroepsleven.’
d’Euzie
‘Ik ben altijd zeer geïnteresseerd geweest in de geschiedenis van het Waasland, in het bijzonder van Kemzeke en Elversele, en ook de Reynaert de vos boeit me mateloos. Voor het tijdschrift van d’Euzie lever ik regelmatig een bijdrage, onder meer over het wapenschild (Kemel) van Kemzeke schreef ik een uitgebreid artikel. Momenteel bereid ik een artikel voor over de scholenbouw in Kemzeke tot aan de fusie in 1976. Het duurt allemaal wat langer, ik ben er al een jaar mee bezig, maar geef me nog even de tijd en dan hoop ik weer een boeiende bijdrage te kunnen leveren.’
Quote:
‘Als gemeentesecretaris leer je door ervaring, op den duur krijg je de materie helemaal in de vingers.’
Georges Van Dooren
