In een rustig stukje van Stekene ligt het buitenverblijf van Roberto Simoni (jazeker, familie van die andere Simoni). Van hieruit trekt hij geregeld naar de Stekense rhythm & blues club, waar hij vaste bezoeker is. Jouw favoriete gazet ging langs en sprak met Roberto en Wim over hun band The Busted Flush.
De band bestaat uit vijf doorgewinterde muzikanten: Wim Daeninck (zang en gitaar), Robert Sas (toetsen), Pieter Van Clé (mondharmonica), Alain Volders (drums) en Roberto Simoni (bas). Hun repertoire mengt blues, boogie, rock-’n-roll, funk en zydeco. ‘Blues vormt de basis, maar we schuwen geen enkele muzikale vertakking,’ zegt Wim.
Eerst zei Roberto volmondig nee toen hij werd gevraagd voor de band. ‘Maar ik liet me overhalen om één keer iets te komen drinken en misschien eens mee te spelen. Ik voelde me meteen thuis, volledig aanvaard.’ De groep speelt zowel covers als eigen nummers. ‘Onze songs gaan ergens over, zoals dat hoort in ons genre. The Rich gaat bijvoorbeeld over een minderheid van superrijken die te vaak aan de aandacht ontsnappen. The Blues Police is een knipoog naar puristen die vinden dat je alleen blues mag spelen met de juiste gitaar.’
Travis McGee
Om alle eventuele misverstanden uit de wereld te helpen: de naam van de band is geen verwijzing naar een kapotte wc. Wim ontleende hem aan een boek van John D. MacDonald dat hij in zijn jeugd las, over speurder Travis McGee. ‘Hij woonde op een boot die hij won met poker, met een busted flush. Toen ik dit las als vijftienjarige, wist ik: als ik ooit een eigen band heb, noem ik die zo.’
Voor Roberto is muziek iets dat werd doorgegeven van generatie op generatie. Zijn grootvader, vader en broer speelden allemaal. Zelf stond hij met The House Jivers en vervolgens The Zoots jarenlang in het huisorkest van bluesclub The Banana Peel in Ruiselede. ‘Zo kreeg ik de kans om met grote namen te spelen, soms vier keer per week. Muziek geeft energie. Je krijgt zoveel terug van het publiek.’ Wim vult lachend aan: ‘Behalve misschien van de blues police, die tegen de muur leunen met een zonnebril op en punten uitdelen.’
Groeimogelijkheden
De groep mikt bewust op 1 à 2 optredens per maand. ‘Het moet leuk blijven, anders wordt het weer werken.’ Toch ziet Wim groeimogelijkheden. ‘Met wat meer discipline zouden we een volledige set met eigen nummers kunnen spelen. Misschien zelfs op een klein festival. Maar het is vooral belangrijk om zelf goed in te schatten wat je kan, en wat je niet kan.’ Roberto droomt van een opname ‘als herinnering voor kinderen en kleinkinderen. Maar niet voor naast het prentje he!’
‘Wij zijn fan van onze eigen groep,’ besluit Wim. ‘En dat is misschien wel ons geheim.’
Op 5 december speelt The Busted Flush in de Stekense Rhythm & Blues Club. Geen kapotte toiletten, maar een avond vol muziek, energie en zelfrelativering.
Info
Quote:
‘Onze songs gaan ergens over, zoals dat hoort in ons genre.’
The Busted Flush
