Drievoudig provinciaal kampioene Eefje Brandt (23) droomt van een profcarrière. Geen ijdele hoop want na drie provinciale titels in het tijdrijden en een knappe 21ste plaats op het Belgisch kampioenschap in Binche mag de lat best wat hoger.
‘In Binche was ik 21ste, amper 4 plaatsen na Lotte Kopecky en de vijfde clubrenster. Momenteel rijd ik bij Carbon Bike Giordano en met mijn 23 jaar geef ik mezelf nog twee of drie jaar tijd om een profcontract te tekenen. In het vrouwenwielrennen is dat zeker nog mogelijk. Niet meteen als kopvrouw maar eerder in een ondersteunde rol. Vroeger werd dat steevast knecht genoemd maar dat woord hoor je steeds minder. In die ondersteunende functie krijg je tegenwoordig ook steeds vaker een vrijere rol en moet je niet de ganse dag rond de kopvrouw plakken.’
Winterstage Calpe
‘Ik ben in 2018 begonnen bij Van Moer maar daar ben ik slechts een jaar gebleven. Toen stond bij hen de begeleiding van de dames nog in de kinderschoenen, ondertussen staat dat daar ook op punt. Na Van Moer ging ik naar Avia Rudico. Nu heb ik dus het geluk om bij een clubploeg te zitten. Ik hoef geen lidgeld te betalen, we krijgen een fiets op borg, kledij en betalen geen startgeld.’
‘Voor een heel schappelijke prijs ben ik twee weken op winterstage geweest in Calpe. Verwacht geen luxehotel want met pakweg 14 man moesten we zelf koken en het huis onderhouden. In die periode is Calpe echt dé hotspot van het wielrennen. Een hoogtestage is het niet want ik die periode kom je in de bergen in de sneeuw terecht.’
Tijdrijden
‘Tijdrijden was al sinds mijn periode bij de junioren een constante. Voor sommige mensen misschien een verrassing maar ik ben wel al drie jaar op rij provinciaal kampioene in die discipline. Twee jaar bij de U23 en nu bij de Elite zonder contract. Tijdens corona was ik twee keer reserve voor het EK en WK. Er konden slechts twee meisjes mee. Julie De Wilde was de logische eerste keuze maar ik viel maar net uit de boot voor die tweede plek. Ik lig er niet meer wakker van maar soms vind ik het nog wel jammer dat ik die kans niet gekregen heb. Maar die gemiste kans maakt of kraakt geen hele carrière.’
Master
‘Naast sporter ben ik in de eerste plaats nog student. Ik start aan mijn laatste jaar masteropleiding geschiedenis aan de U Gent. Misschien met de bedoeling om ooit in de journalistiek te doen of ik doe nog een jaar extra lerarenopleiding.’
In de journalistiek verdiende Eefje haar strepen al bij WielerVerhaal en in 2016 werd ze zelfs kinderstadsdichter in Sint-Niklaas. ‘Ik heb een topsportstatuut en krijg dus de kans om mijn studiepunten te verdelen over twee jaar.’ Die erkenning heeft ze dus gekregen maar tijdens de jaarlijkse uitreiking van de Stekense sportprijzen bleef het stil. ‘Misschien omdat ik te dicht bij de grens woon’, lacht Eefje die overigens nog een jaar met Marijke De Smedt (de laatste twee jaar sportvrouw van het jaar in Stekene) in dezelfde ploeg reed.
Rust
‘Tegenwoordig zijn er nogal wat kermiskoersen voor dames, dat is de voorbije jaren heel erg verbeterd. Vaak tot drie per week. In die weken train ik daarbij tot 15 uur per week. In weken zonder koers loopt dat op tot 24 uur. Na het seizoen neem ik dan rust. Geen veldrijden, geen baanwielrennen. Fysieke rust waarbij ik twee weken geen fiets aanraak en waarbij ik vanaf de derde week toch stilaan begin te lopen in overleg met mijn coach. In die periode gaat de sportieve druk er helemaal af maar dan is het echt wel tijd om mijn studiepunten op te nemen.’
Quote:
‘Momenteel rijd ik bij Carbon Bike Giordano en met mijn 23 jaar geef ik mezelf nog twee of drie jaar tijd om een profcontract te tekenen. In het vrouwenwielrennen is dat zeker nog mogelijk.’
Eefje Brandt