We vergeten elk jaar een beetje hoe festivals aanvoelen. Ofja, toch de mindere kantjes. Die zatte gast in de buurt van de bar die je een stamp geeft zodat jouw bier op de grond kletst. Of beter nog, volledig over je kleren. Festivalkleren die naar bier ruiken. Dat vergeten we toch elke cyclus opnieuw. Al duurt het nooit lang voordat we die toestanden tegenkomen. Toch zijn dat zaken die je snel vergeet, die er eigenlijk niet toe doen op een festival als Crammerock. Je staart even naar je plastiek bekertje op de grond, met daarrond al dat bier. Je schudt je schouders, en gaat zonder veel problemen om een nieuwe.
Nuja, zo was dat vroeger. Deze editie moest je toch even zorgen dat niemand over dat plastiek bekertje wandelde, want je had dat nog nodig aan de bar. Bij het binnenkomen van het festival kreeg je enkele jetons, die je kon inwisselen voor een bekertje bier. Wou je daarna nog iets drinken, dan bracht je die lege beker mee naar de bar, om ‘m in te wisselen voor een nieuwe. Met drankbonnetje bij natuurlijk – dat was niet voor iedereen even duidelijk aan het jetonsysteem.
Dat terzijde, genoeg daarover. Crammerock 2022 heeft onze gemeente weer voor zo’n goed jaar gemarkeerd op de radar van al wie van een gewoonweg gezellig festival houdt. Want daarin blinkte Crammerock dit jaar uit. Het terrein was voor het tweede jaar op rij uitgebreid, met een extra Hangout-zone die je kon bereiken door de grote tent door te steken.
En daar waande je je meteen op een ander festival. Een eigen tap, eigen foodtrucks, eigen WC’s, en zelfs de iets meer upscale Bierbar was naar hier verhuisd, en uitgebreid. Het bracht een compleet contrast met het grote festivalterrein. Waar je gemiddelde leeftijd rond de 16 lag op het gewone plein, was er op dat ander festival een overduidelijk volwassener publiek. De hormonen vlogen hier dan ook niet zo erg in het rond. Op dit extra festivalterrein was er ook een andere tendens: hier kwam je twee – drie – keer zoveel Stekenaars tegen.
Ook hier was een DJ-tent( je), waar er grote klassiekers werden gedraaid: Laat de zon in je hart, Een beetje verliefd, Take On Me, om er maar een paar te noemen. Muziek waar de modale Crammerockganger niet voor naar het festival komt. Maar muziek die de Stekenaar, trots op zijn festival, wel een extra reden geeft om volgend jaar terug te komen. Twee festivals op één weide, en in het midden, de grote tent, waar de kruisbestuiving iedereen tot het allerlaatste moment deed blijven voor
